De Duitsers uit Berlijn hebben ons een tweede revisie van een populaire speaker toegestuurd: de T 300 Mk2. Teufel hangt een prijskaartje van 299,99 euro aan deze bookshelf-set. Wellicht dat dat ook bijdraagt aan de populariteit van de speaker. Want wie wil nu niet klaar zijn voor 300 euro?
We waren erg te spreken over de eerste versie van de T 300 die we in september 2010 hebben getest. Deze hebben we getest op een Sonos ZP120 die op een meubel stond. Inmiddels kunnen we bij Alpha Audio luidsprekers netjes op een statief testen in een degelijke ruimte die akoestisch verantwoord is; we proberen langzaam maar zeker verbeteringen door te voeren in onze testmethodiek. En daar horen ook metingen bij.
Paar verschillen
Natuurlijk plakt Teufel geen Mk2 op de T 300 als er geen verschillen tussen de eerste en tweede versie zitten. Bij de T 300 zijn de verschillen gemakkelijk te zien. Allereerst is de tweeter verder naar achteren geplaatst om de tweeter en midden / bas-unit in fase te corrigeren. Dat moet het fasegedrag van de Mk2 verbeteren.
Ten tweede is het front nu zwart met grijs, in plaats van zwart met zilver. Ook zijn de units donker gehouden om het front een meer coherent uiterlijk te geven. Nu is dat gewoon een kwestie van smaak, maar wij vinden de eerste versie wat frisser ogen dan de Mk2. Zeker voor wie zonder front speelt – wat aan te raden is: het klinkt veel meer open -, is de Mk1 wat leuker om te zien.
Andere units
Teufel heeft voor de Mk2-versie een cellulose-woofer gebruikt. Een ander model dan bij de T 300 Mk1 die nog een papieren versie had. Beide woofers zijn gewoon 17 cm, wat het mogelijk maakt om tot 65 Hz te gaan zonder verlies. Overigens laten onze metingen zien dat de T 300 Mk2 dieper dan dat kan: vanaf ongeveer 40 a 50 Hz is de T 300 Mk2 wel bij de les. Dat is niet verkeerd voor een luidspreker met een inhoud van 13 liter! Uiteraard heeft de Teufel wel wat verlies in dB’s bij 40 Hz.
Beetje saai
De afwerking van de T 300 is prima voor een luidspreker in deze klasse. Het kastje is vrij klankdood en prima verzorgd. Wel vinden we het kastje een beetje saai. Het is allemaal wat grauw in het zwart. Ook heeft Teufel niet echt de moeite genomen om wat hoeken af te ronden, waardoor het doosje wel écht een doosje is. Zoekt u dus een speaker met wat flair, dan kunt u beter bij de concurrenten shoppen. We hopen dan ook dat het volgende model iets meer kleur krijgt. Zeg een zilveren randje rondom de units… Ja, dat was een beetje ironisch.
Schwung
Of u bij de concurrenten net zoveel muziek krijgt, is wel de vraag. Want wat de Teufel niet saai doet, is muziek weergeven! Wij hebben de T 300 Mk2 op zowel een Arcam Solo Neo – review volgt nog – als een Dion Audio ST 50 gehad. Uiteraard is het gehele systeem netjes gefilterd door een Kemp Powerstrip 8 Plus om alle netvervuiling weg te nemen. Als bron hebben we een Tentlabs b-Dac gebruikt die zijn data krijgt van de htpc met J River 18 als speler.
Wij draaien normaal gesproken met een B&W PM1. En nu gaan we niet zeggen dat de T 300 Mk2 even goed is, want dat is hij gewoon niet. Maar wat de Teufels wel laten zien, is dat je ook met een goedkope speaker lol kan beleven. Nee, er zit niet net zoveel detail in de weergave als bij een PM1. En nee, de imaging is niet zo diep en precies als bij de Bowers & WIlkins. Maar muziek maken doet de T 300 zonder twijfel!
We hebben na het inspelen zeker een kleine week met de T 300 gespeeld en dat is uitstekend bevallen. Het laag is voor een speaker van 300 euro per set gewoon prima in orde. Niet zo gedetailleerd als de T 500 Mk2, maar het gaat diep genoeg. En gelukkig wil Teufel er niet meer uithalen dan nodig is. Ze geven als ondergrens 65 Hz op, maar wij meten toch echt dat de T 300 Mk2 vanaf 40 Hz wel bij de les is.
Het hoog loopt overigens door tot 21 kHz. De weerstand ligt tussen de 4 en 8 Ohm, wat de T 300 Mk2 vrij vriendelijk voor de versterker maakt (dat hebben we niet kunnen meten). Volgens Teufel is het rendement een acceptabele 87 dB. Een beetje vermogen is wel wenselijk dus.
Relaxte allrounder
Het hoog is vrij soft, maar wel open. Wie een detailwonder zoekt, moet verder kijken – en zal niet echt iets vinden voor 300 euro – want de T 300 is niet gericht op detail. Het is een allrounder. Een relaxte performer. En mede daardoor hoeft de bron niet van audiofiele kwaliteit te zijn. De T 300 voelt zich prima thuis op een Sonos ZP120, maar ook binnen een serieuzer systeem: de Arcam Solo Neo is een goede bron voor de T 300 Mk2. En zelfs de Dion Audio ST 50 kan prima, al zal niemand zo’n dure versterker gebruiken. Er is echter wel een stap in kwaliteit te horen tussen de Sonos en de Dion Audio.
Zoals het bij een test hoort, hebben we verschillende genres voorbij laten komen. En daarbij is goed te merken dat de Teufel niet echt een voorkeur heeft. Zoals we al hebben gemeld: het is een ontspannen allrounder. Of u nu klassiek, rock of vocal draait: het kan allemaal. De Teufel T 300 Mk2 volgt gewillig de muziek die de versterker hem voedt. Toch bijzonder voor een goedkope bookshelf!
Meten
De Teufel T 300 Mk2 is de eerste luidspreker die we meten. We hebben de microfoon op 40 cm gezet tussen de tweeter en woofer in. We meten gewoon ‘in room’ bij 70 dB op 1 kHz. We gebruiken dus geen dode kamer. We hebben zowel sweeps als ruis als vervorming voorbij laten komen.
We zijn blij verrast door de uitkomst. witte ruis laat voor een in-room meting een prima lijn zien. De afwijkingen zijn uiteraard zowel aan de ruimte – die weinig galm heeft – als aan de speaker toe te schrijven. De vervorming vinden wij erg laag voor een speaker in deze klasse. Gemiddeld zo rond de 0,8%, maar richting de 10.000 Hz wordt het hoger. Zo’n 3% tot 5%.
Conclusie
We zijn wel gecharmeerd van de tweede versie van de T 300. Het is een prima allrouder zonder een uitgesproken karakter. En dat is positief bedoeld. Het is geen detailwonder, noch een speaker met een gigantisch stereobeeld in de breedte of diepte. Maar het is wel een speaker die bijzonder goed presteert in de prijsklasse van 300 euro per set. En dat laten ook de prima metingen zien!
Ga maar eens naar de Boston A 25 van 129 ? per stuk luisteren
Ken ze. Is inderdaad leuk. Dali Zensor 1 is ook erg leuk. Maar je zal toch verbaasd zijn over hoe deze Teufels spelen. Het is anders, maar zeker niet slechter (of beter). Het ligt er een beetje aan wat je zelf zoekt in een speaker. Maar is dat niet altijd zo met hifi?