Ze zijn pas net begonnen en zijn begin twintig, maar het is nu al duidelijk dat deze jongens weten waar ze mee bezig zijn. Mumford & Sons mag na hun debuutalbum, Sigh No More, al bijna gerekend worden tot de crème de la crème van de nieuwe Folk.
Folk is helemaal hip in de UK. En Mumford & Sons passen helemaal in het Folk-straatje met hun banjo’s en finger picking. Al bij het eerste nummer, de titel-track, Sigh No More, wanen we ons in de Ierse pub. De melodie is meeslepend en West Londense leadzanger Marcus Mumford weet met zijn krakende, getergde stem een indrukwekkende sfeer neer te zetten. We verbazen ons over de controle en het karakter van de stem. De jongen heeft net baardgroei! Werkelijk ongelooflijk.
De bekende hitjes, The Cave en Little Lion Man, passen perfect in het album dat eigenlijk geen zwak nummer kent. De stem gaat nooit vervelen en de band achter leadzanger Mumford – Country Winston, Ben Lovett en Ted Dwane – zet ijzersterke ritmes en boeiende klanken neer met blazers, banjo’s, boeiende baslijnen en zelfs achtergrondkoortjes.
Knap is dat deze jonge band een Dubliners-gevoel weet los te maken, die met inmiddels 48 jaar ervaring toch wel een beetje als de vader van de Ierse Folk gezien mogen worden. Ze weten net als de Dubliners opzwepende nummers perfect af te wisselen met emotionele balades. En dat zonder dat de verveling toeslaat of dat het gekunsteld over komt. Sigh No More is zonder meer een aanrader voor de liefhebber van Ierse Folk!
