Diepe beats, duistere sound, stoere teksten… onbekende naam. Wiz Khalifa is geen bekende hip-hopper in Nederland. Dus geen schande als je hem niet kent. Rolling Papers is zijn eerste album voor het label Atlantic.
Nee, origineel zijn de teksten van Wiz Khalifa, Cameron Jibril Thomaz, niet. Het gaat wederom om ‘hot bitches’, ‘guns’, ‘coke’, ‘Champagne’, ’20” rims’, etc… Ach, lekker belangrijk, zullen rap-fans denken. En inderdaad: ook goede rap gaat 99% om deze bekende zaken. Al zijn Busdriver en Sage Francis wel een positieve uitzonderingen. Wie dus van intelligente rap / hip-hop houdt, moet daar maar eens naar luisteren.
Maar om even een positief punt aan te dragen van Rolling Papers: de beats zijn echt geweldig. Heerlijke ritmes, strakke, diepe bassen, pakkende samples er achter… en prima rap van Wiz Khalifa. Het flowt, rijmt goed en is niet verzadigd van ‘yeah…’ als er even geen tekst is. Wellicht ook te danken aan grote namen waarmee hij heeft samengewerkt: Snoop Dogg, Curren$y en Big Sean.
Het nummer waarmee Wiz is doorgebroken in Nederland moet toch wel ‘Black and Yellow’ zijn. De eerste single onder het Atlanta-label. Het is ook in Amerika op nummer 1 gekomen in de Billboard Hot 100. Niet relevant voor Nederland, maar wel noemenswaardig. Opvallend is dat het nummer voor Hip Hop-begrippen vrij melodieus is. Je mag het niet zeggen, maar het heeft soms een beetje een Young Jeezy-gevoel, al is die nog wel iets duisterder dan Khalifa. Overigens is het nieuwe album van Khalifa zeker niet heel luchtig. Het heeft een duister ondertoontje en gaat zonder censuur ook over de duistere zaken van het (ghetto) leven.
Voegt Wiz Khalifa iets toe aan de rap-scene? Ja en nee. Het is altijd leuk om nieuw bloed te zien. Zeker nieuw bloed dat kwaliteiten toont. Is het anders dan anders? Nee, zeker niet. De teksten gaan wederom over de bekende zaken en de beats en melodieën zijn ook niet echt anders dan anders. Al zijn ze zeker wel goed. Kwalitatief dus zeker in orde, maar niet echt vernieuwend.
