Review Spinvis – Tot ziens, Justine Keller

0
Spinvis tot ziens justine keller

Zelden zijn cd-reviews zo lastig als deze. Het werk van Spinvis moet altijd inwerken, maar is vaak ook complex. En het nieuwe album: Tot Ziens, Justine Keller, is geen uitzondering. De teksten gaan diep, de muzikale begeleiding is zeer gelaagd en de thematiek van de cd is op meerdere manieren te interpreteren. Zoals het hoort eigenlijk, nietwaar?

Spinvis tot ziens justine kellerWe nemen aan dat Spinvis geen introductie behoeft. De eenmansband van Erik de Jong heeft in 2002 zijn eerste album gelanceerd. Sinds deze datum zijn er zeven albums verschenen, waaronder een verzamelaar en wat samenwerkingsprojecten. Deze laatste: Tot ziens, Justine Keller is weer een volwaardig album en is eind vorig jaar uitgekomen.

Als we het album: Tot ziens, Justine Keller in één woord moeten samenvatten, is het melancholisch. Wellicht is ontroerend, geestroerend ook pakkend. Het verhaal dat De Jong vertelt, is voor iedereen anders. Hij zegt zelf dat hij het niet kan vertellen in normaal Nederlands. “Niet voor niets zet ik het gevoel om in muziek. Het kan niet anders”. Mooi verwoord. Maar zijn de tekeningen die Hanco Kolk in het boekje heeft gezet, dan wel dekkend voor de cd? “Iedereen haalt zijn eigen verhaal uit de cd, dus ook Hanco Kolk”, aldus De Jong tijdens een interview op 3FM.

Wij hebben zeker wel beelden bij de nieuwe cd van Spinvis. De cd wisselt perfect af tussen rustige, ontroerende nummers en de meer up-beat, vrolijke nummers (die toch wat droevige teksten hebben: “Ik heb oogcontact van het eenzaamste soort”, Club Insomnia). Het vertelt in onze ogen een levensverhaal dat de alledaagse ups en downs kent. De thema’s in de nummers dekken ook deze zaken af: stappen, kappers, auto rijden, verjaardagen, verlies, etc. En mede door de grappige details die Spinvis in de nummers verwerkt, pakken de teksten zo. Met name in het nummer Ronnie Knipt zijn Haar zijn de details bijzonder geslaagd.

Opvallend zijn de vrouwelijke vocalen, ver op de achtergrond, die terug blijven komen. In het openingsnummer Oostende zijn ze hoorbaar, net als in Club Insomnia. Probeert Spinvis iets te vertellen? Zou het Justine zijn? We laten het aan u over…

Tot Ziens, Justine Keller is een album dat op je moet groeien. Het is een album waar je keer op keer weer meer in gaat horen. En hoe meer je hoort, hoe meer de parel zichtbaar wordt. Polijst dit album door het te blijven draaien… daar krijgt u geen spijt van!