De Amerikaanse Singer Songwriter Jason Mraz brak een paar jaar terug door in Nederland (en Europa). Zijn hitjes I’m Yours en Lucky zijn bijzonder goed opgepakt. Niet gek dat hij dat nu weer probeert… Never change a winning formula, toch? Maar lukt dat wel?
Nee.. heel kort en bondig: nee. We betrappen ons bij het luisteren naar dit album er regelmatig op dat we helemaal niet luisteren. Het album intrigeert gewoon niet. Het kabbelt een beetje door zonder ooit echt indruk te maken. De deuntjes zijn zo ontzettend ‘middle of the road’ en algemeen dat ze nieteens meer opvallen. Eigenlijk gaat het al vanaf nummer één fout: The Freedom Song – het meest swingende nummer op de cd – is een bijzonder slappe opening. Het lijkt ontzettend veel op zijn vorige album… maar dan slechter. De teksten zijn matig, de muziek is matig… tsja: wat moet je daar nog meer over zeggen.
Het enige nummer dat een beetje opvalt is zijn hit: I won’t give Up. Een slim gekozen single, want hij ligt prima in het gehoor en zorgt hoogstwaarschijnlijk voor prima verkopen. Maar met één goed nummer is een cd nog geen succes. En eerlijk gezegd staat er verder gewoon niets op wat hij óf nog niet gedaan heeft óf de moeite van het luisteren waar is. Tegenvaller…
We zullen er verder geen woorden aan vuil maken: Love is a Four Letter Word is gewoon een slecht album. Zonde: wat Jason Mraz heeft wel degelijk leuke albums gemaakt. We Sing We Dance We Steal Things is prima en Waiting for My Rocket to Come is bijkans nog beter. Wil je hem van zijn goede kant horen, ga dan a.u.b naar deze albums luisteren en niet naar dit slappe aftreksel.
Luister via Spotify:
Over smaak valt niet te twisten, maar ik ben het hier niet mee eens. Het is een heerlijke CD om naar te luisteren en was direct van plan om hem helemaal af te luisteren toen ik hem de eerste keer aanzette. De diverse invloeden van jazz, blues en zelfs ene vleugje country maken dat dit album zeer geslaagd is. I won?t give Up had er voor mij nieteens op hoeven staan. Deze is al zo grijs gedraaid, dat hij eerder stoort dan iets toevoegt.
Dag Manfred,
Wat je zegt: kwestie van smaak. Ik vind Jason Mraz zeker niet verkeerd, maar dit album kan me niet bekoren. Ach: volgende keer beter, toch? En goed te horen dat jij er wel van geniet!