Ze hebben een goede indruk gemaakt met ‘Silenced by the Night’. Het is een catchy nummer dat bij veel mensen gemakkelijk in het gehoor ligt. Het deed ons wel een beetje ‘middle of the road’ aan. En dat nadat Perfect Symmetry toch anders was dan anders. Iets waar Keane ook wel voor staat.
Strangeland is een heel gematigd, veilig en rustig album. En dat is een goede en slechte zaak. Goed, omdat iedereen dit album wel kan waarderen. Slecht, omdat het wéér een beetje een dertien in dozijn-album is. Als je Strangeland op de achtergrond of in de auto zou aanzetten, zou het niemand opvallen. Niemand zou zijn oren spitsen en vragen: Goh, wie is dit? Wat lekker! Een groot deel van het album kabbelt een beetje door en weet nooit écht te boeien. Het is niet slecht, het is niet goed; het is gewoon gemiddeld.
Echter, sommige nummers springen er wel uit. Disconnected heeft wel een pakkend ritme, rifje en vocalen komen lekker door. Sovereign Light Café idem. The Starting Line daarentegen gaat snel tegenstaan, omdat het nooit echt los komt. Net als Black Rain. Zonde.
Wat kan je over een album zeggen dat als vlees noch vis over komt? Tsja… dat zijn de lastigste reviews van allemaal. Er valt gewoon niet zoveel te zeggen, behalve dat we het jammer vinden dat Keane niet meer inspiratie had voor Strangeland. Het is een album dat leuk als achtergrond gedraaid kan worden. Of tijdens donkere uurtjes in de auto. Maar om echt naar te luisteren? Nee, naar ons idee niet.
In het begin vond ik deze cd maar wat matige popmuziek bevatten. Doorsnee deuntjes zonder uitschieters.
Maar….als je hem vaak luistert, wordt hij écht van het niveau van de eerste 2 platen van Keane. Ok, het is allemaal niet diepgaand maar het voelt goed aan en daar gaat het om.
Haal wel de Deluxe versie met 4 extra nummers, dat extra mag je niet missen.
Dit is een zeer matige en middel of the road recensie zou ik eerder zeggen. Vlees noch vis, ‘het klinkt allemaal wel aardig maar daar is alles wel mee gezegd’, dat soort werk. Zeer middelmatig… Ik denk dat de auteur voorbij gaat aan de albumgeschiedenis van Keane, er wordt geen context aangedragen om deze cd binnen te verklaren en storender nog is de bijna ‘politiek correct’ te noemen tendens van muziekcritici om muziek die niet vooruitstrevend of ‘cool’ en edgy genoeg is maar af te vallen. Ik houd van zeer diverse bands, edgy, underground, mainstream, ruig, melodisch, maar ondanks dat het wellicht niet ‘cool’ is om van dit soort natte luiermuziek te houden, kan niemand die een muzikaal gehoor heeft eromheen dat Keane met Strangeland een prachtig album heeft afgeleverd. Niet zo experimenteel en spannend als andere bands dit deden wellicht, maar kwalitatief en melodisch zijn veel van de nummers gewoon goed. teleurstellende recensie.
Jammer dat de recensie niet bevalt. Ik kan er niet veel meer van maken: de cd valt gewoon tegen. Ouder werk van Keane is mijns inziens gewaagder en origineler. En nee… ik hou niet van ‘natte luiermuziek’. :-).