De band Efterklang – Deens voor nagalm – is niet direct bekend in Nederland. De Deense indi-rockband is in Denemarken echter goed ontvangen. Aangezien wij wel van Scandinavië houden, zetten we het nieuwste album Piramida op.
Wow, wat roept deze band een deja-vu op! Even kunnen we maar niet ontcijferen wat ons gevoel ons probeert te vertellen. Het blijft maar zeggen: “dit ken ik! Dit ken ik!”. Dat is echter niet geheel waar. Maar na een paar nummers hebben we het. Het lijkt op The National! Met name de lead vocals (Casper Clausen) doen erg denken aan de zanger van The National: Matt Berninger. En dat is natuurlijk wel een compliment, want The National is niet de minste band.
Het gaat gelukkig te ver om te zeggen dat Efterklang een kopie is van The National. Ook hebben ze wel een iets andere sound. Het is wat warmer, wat rustiger en wellicht wat melancholischer. Dat is ook wel Scandinavisch, hebben we gemerkt. Ook Efterklang heeft een wat winters geluid te pakken. Ook iets wat I Am Kloot heeft. Een band die ook een beetje in lijn ligt met dit geluid.
Piramidia komt heel volwassen over. Het is ook niet het eerste album wat de Denen in elkaar sleutelen. Opvallend is de gelaagdheid en de diversiteit van instrumenten. Eigenlijk is het meer een mix van echte instrumenten en computersamples. En dat werkt uitstekend.
Het fascinerende aan de muziek van Efterklang is dat er veel gebeurt in de nummers, maar dat het nooit overdadig, druk of rommelig wordt. Het is juist uitstekend gebalanceerd en komt zelfs wat ingetogen over. Net als bij I am Kloot en The National.
Deze voor mij nieuwe band – de band bestaat wel al tien jaar – heeft me absoluut verbaasd. Het zit muzikaal erg degelijk in elkaar. Daarbij zet het gewoonweg sfeer neer en zal het – gok ik – ook (of juist) op lange termijn boeiend blijven. Zeker een aanrader voor wie van sfeervolle, melodische pop / rock houdt.
